23 Mayıs 2017 Salı

VAVEYLA




Gittikçe artıyor çığlığım sessizce, 
ve daha da artacak sessizliğim, çığlıklarım arasında. 
Sonra patlayacak volkanlar yanacak bu dünya, 
sessizliğimde çığlıklar atarken 
ve bitmeyecek bu kabus bitmeyecek benim sessiz çığlıklarım.
Yanacak!
Dünya benim çığlıklarımla sessizce.
Ve son bulacak!
Dağılacak küllerim etrafa; yine, sessiz çığlıklarımla.


Ben Tuğçe, ben benim sadece.

7 yorum:

  1. Harikasın ellerin dert görmesin.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yani diyor ki ben yine ben iken ve insanlar çoğalırken sessizliğim sadece dünyada yankılanır ve yine ben çoğalan kalabalıkta sessizliğimle kalırım.

      Sil
    2. Herkes kendince anlar dizeleri.İşte bu yüzden seviyorum edebiyatı...

      Sil
  2. İçin kıpır kıpır olur ya hani, dolusun böyle kelimeler yüreğine akmış dolmuş taşmış . Dökülecek kelimeler ama dökulemiyorlar çünkü cesaretin yok artık yeniden hevesin kırılırsa diye ürküyorsun sonuçta.
    Susuyorsun işte avazin çıktığı kadar susuyorsun , ama anlatmak lazim işte ne varsa anlatmak lazim .
    Kimsenin duymadığı çığlıkları var insanın , ah bi duysalar kulak zarları patlar ama duymazlar işte çünkü sen bağırdıkça sesin kısılır..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet! Susuyorum avazım çıktığı kadar...

      Sil
    2. Birazda bağır o zaman . senin kısılana kadar .

      Sil