GECE

Gece...
Bir o kadar sessiz bir o kadar yalnız.
Gece hep yalnız 
Gece hep durgun
Gece hep korkusuz, durmadan.
Gece ağladı kimse duymuyor
Gece yaralandı kimse bakmıyor 
Gece doldu taştı kimse dinlemiyor
Gece hep gece kaldı. Güneş doğmadı.
                        Gece, öldü bu gece...
                        Güneş doğmadı.
Gece kanadı bu gece, fazlasıyla
Kan kaybından öldü.
                        Gece toprağa gömüldü bu gece
                        Nefes alamadı.
Gece yok oldu bu gece,
bir daha doğmadı.
Gece, gecelere karıştı bu gece
Kimse ölüsünü, bulamadı...
                       Gece; öldü bu gece.







                                                                                           Kimse sesini duymadı.



Ben Tuğçe, ben benim sadece.